2003 yılında teknik tekstillerin % 70’nı oluşturduğu düşünülen ürünlerin toplam dünya ihracatı ürün/ürün gruplarına göre aşağıdaki tabloda yer almaktadır. Tablodan da görüleceği üzere 2003 yılında toplam teknik tekstil ürünlerinin % 70’nı oluşturduğu düşünülen ürünlerin toplam ihracatı yaklaşık 57.6 milyar Dolar olarak gerçekleşmiştir. Ürün/ürün grubu açısından bakıldığında en büyük payı sırasıyla %13 pay ile “Plastik emdirilmiş, sıvanmış, kaplanmış mensucat”, %11 ile “Dokusuz yüzey (emdirilmiş, sıvanmış olsun olmasın)”, %11 ile “Cam lifleri, cam yünü ve mamulleri – iplik, dokuma vb”, ve %6.9 ile “Plastik, kauçuk sıvanmış, emdirilmiş elyaftan hazır giyim eşyası” oluşturmaktadır. Teknik tekstil ihracatında önde gelen ülkelere bakıldığında, gelişmiş ülkelerin üretimde olduğu gibi ihracatta da önde gelen ülkeler olduğu görülmektedir. Özellikle, Almanya, ABD, Fransa, İngiltere, Japonya gibi gelişmiş ülkeler bir çok üründe ilk sıralarda yer almaktadır. Ülkemizin dünya teknik tekstil ihracatında en önde geldiği ürün grubu %33 pay ile “Ambalaj için torba/çuval (sentetik suni) dökme maddeler için esnek mahfazalardır” (PP dokunmuş ambalaj malzemeleri). Teknik tekstil ürünlerinin 2003-2002 yüzde değişimlerine bakıldığında 55 ürün/ ürün grubunun 51’inde büyük oranda artış olurken sadece 4 ürün grubunda azalma olmuştur. Bu artış oranlarının çok daha çarpıcı şekilde ileriki yıllarda gerçekleşeceği tahmin edilmektedir.
AB teknik kumaşlar ve teknik tekstil ürünleri ihracatı 1995-2002 yılları arasında % 76 arış göstererek Birliğin toplam tekstil ve giyim sanayisindeki payını %10’dan % 12’ye yükseltmiştir (Study On The Implications Of The 2005 Trade Liberalisation In The Textile and Clothing Sector, 2005).
Teknik tekstillerin diğer ülkeler bazındaki envanteri ise şöyledir: Kuzey Amerika’daki teknik tekstiller endüstrisi dünyadaki en büyük teknik tekstiller endüstrisidir. Dünya çapındaki pazar payı azalmasına rağmen bu bölgedeki endüstri, kabaca tüm teknik tekstiller pazarının %30’una sahiptir. Büyüme oranının yaklaşık %2,4 olması tahmin edilmektedir. Teknik tekstillerin pek çok segmenti pozitif büyüme gösterirken teknik giysilerin (Clothtech) (ayakkabılar, özellikli kumaşlar, dış ortam giysileri…vb.) deniz aşırı ülkelerdeki giysi üretimi sebebiyle azalması beklenmektedir. Kötü ekonomik haberlere rağmen genel olarak Kuzey Amerika’daki teknik tekstiller endüstrisinin oldukça iyi durumda olduğu hissedilmektedir. Bu endüstri, ekonomiye sıkıca bağımlı olduğundan bazı düşüşler kaçınılmazdır fakat bir çok gösterge tarihinin en yüksek noktalarını göstermektedir. Kuzey Amerikan teknik tekstiller endüstrisi oldukça yenilikçi ve yaratıcıdır. Geleceği etkileyecek alanlar akıllı tekstiller, yeni lifler ve yeni uygulamalar olacaktır. (W.C. Smith, 2001). Güney Amerika ve Brezilya’da teknik tekstil terimi 1995’ten sonra telaffuz edilmeye başlanmıştır. Teknik tekstil terimi spesifik olarak kullanılmamakla birlikte yapılan istatistikler Brezilya’nın toplam tekstil üretiminin yaklaşık %50’sinin teknik tekstil sektörüne ait olduğunu göstermektedir. Brezilya, Güney Amerika’nın kalbi durumundadır ve bu bölgedeki teknik tekstilin %70’ini karşılar. Güney Amerika’nın teknik tekstil tüketimi 2000 yılında yaklaşık 446,2 bin ton olarak gerçekleşmiştir, Brezilya’nın bu toplamdaki payı 316,8 bin ton ile %71 olarak görülmektedir. Bu miktarın yıllık %6,9 oranında artması beklenmektedir. Büyük ürün grupları içinde en büyük üretim artışının dokusuz yüzeylerde olması ülkenin ithalatını da düşürecektir. Kompozitler de potansiyel ve önemli bir pazara sahiptir ve hala yeni uygulamalara ve geliştirilebilecek yeni fırsatlara açıktır.
Güney Amerika’daki en önemli pazar payına sahip teknik tekstil grupları şunlardır: Ambalaj Tekstilleri (Packtech): Geçmişte jüt ve kağıt kartonla üretilen torba, çuval ve paketleme materyalinde kullanılan polipropilenle birlikte %36,5 oranı ile liderliği elinde tutmaktadır. Ev Tekstilleri (Hometech): Halılar, yatak malzemeleri ve gelecek yıllarda artması beklenen elyaf dolguları ile birlikte %24’lük bir paya sahiptir. Otomotiv Tekstilleri (Mobiltech): Özellikle Brezilya pazarının büyümesine bağımlıdır. Örneğin Brezilya’daki otomotiv üretimi 1999 ile kıyaslandığında 2000 yılında %24 oranında artmıştır. Brezilya arabaları içerisinde yüksek hacimde dokusuz yüzey barındırır, bu da teknik tekstillere olan ihtiyacı arttırır. Airbag gibi diğer kumaşlara daha az ihtiyaç duyulur.Çünkü Brezilya için kullanımı mecburi değildir. Mobiltech’in payı, toplam hacmin %15,5’udur. Tıbbi Tekstiller (Medtech): Özellikle hijyen ve tıbbi pazarda uygulama alanları genişledikçe artan oranda kullanılmaktadır. Çocuk bezi kullanımındaki yıllık artış %15 civarında olmakla birlikte potansiyel çok daha fazladır. Tıbbi açıdan dokusuz yüzeyler az oran taşır çünkü hala ihtiyaca uygun ürün tanıtımı ve pazarlaması yeterli değildir. Endüstriyel Tekstiller (Indutech) %10,3; teknik giysiler (Clothtech) %3,8; zirai tekstiller (Agrotech) %3,9 yıllık büyüme oranları ile ümit vaat eden branşlardır. Yapı tekstilleri (yıllık 5,7 büyüme oranı) ve jeotekstiller (yıllık %2,4 büyüme oranı) ekonomideki büyümeye, yeni yollara yapılan yatırımlara ve jeotekstil kullanımının yaygınlaşmasına bağlı olarak oranları artacak tekstillerdir. Jeomembranlar ve diğer jeotekstil ürünleri bugün için kullanımı yaygınlaşmamış ürünler olmakla birlikte yakın gelecekte de ümit verici bir pazar gösterememektedirler. Teknik tekstiller içinde payları yıllık %3,9 ve 2,4 olan zirai tekstiller (Agrotech) ve ekolojik tekstiller 67 (Oekotech) için de durum aynıdır. Fakat çevrenin korunmasına yönelik ekolojik endişeler arttıkça uzun vadede ekolojik tekstillerin önem kazanması beklenebilir. Brezilya’da polipropilen tüm teknik tekstil ürünlerinin %68’inde yer alarak en önemli yere sahip olmakla birlikte onu %21,2 ile polyester, %9 ile poliamid izlemektedir. Gelecek için uzmanlar transport pazarında poliamid kullanımının kord bezlerinde polyester kullanılması sebebiyle azalacağını tahmin etmektedirler (F. G. Rewald, 2001). İleri teknoloji tekstillerinin 60’larda ve ilerleyen yıllardaki ortaya çıkışı, genişlemesi ve olgunlaşması, tekstille ilgili sanayilerde takdirle karşılandı. Asya’daki gelişmekte olan ülkelerde ileri teknoloji tekstillerine olan talep, yüksek ekonomik büyüme ve gelişen hayat standartları sayesinde artmıştır. Gelişmiş ülkelerle senkronize olarak bazı ürünlerin yanında Asya pazarının kendisi de teknik tekstiller alanında spesifik olarak yer almaya başlamıştır. Asya’daki gelişmekte olan ülkeler, konvansiyonel tekstil pazarının doygunluğa ulaşması, üretimin ileri teknoloji ürünü olan teknik tekstillere kaymasını mecburi kılmıştır. Ancak bu alandaki pazar gelişiminde rekabet için henüz yeteri kadar nitelikli halde olmadıklarından bir çok can alıcı teknolojik noktalardan gelişmeye ihtiyaç duymaktadırlar. Asya’daki Çin gibi bir tekstil devinin yanı sıra Hindistan da AR-GE ve teknik tekstiller alanında son yıllardaki atılımlarıyla yükselen yıldız olma yolundadır. Bölgedeki yüksek büyüme oranlarıyla birlikte ziraat, inşaat, giyim, ev tekstilleri, tıbbi tekstiller, otomotiv tekstilleri ve ekolojik tekstiller yüksek miktarlarda spesifikuygulamaya yönelik tekstil gerektirirken dünya nüfusunun %65’ini barındırması da Asya bölgesini gelecek açısından cazip kılmaktadır. Asya’nın 1990’lı yılların sonlarında yaşadığı ekonomik krizleri fırsatlara dönüştürmesi de teknik tekstiller pazarının oluşması ve yeni seçenekler yaratması açısından önemlidir.
Asya’da sentetik liflere olan ihtiyacın artması, teknik tekstillerin üretiminde artışı da gündeme getirir. Bölgede Japonya hem AR-GE hem de teknik tekstil üretimi açısından liderdir. Japonya’daki teknik tekstil üretiminin çoğu denizaşırı pazarlar içindir. Ancak son yıllarda diğer ülkelerde gerçekleştirilen teknik gelişmeler Japonya’yı pazarlama yönünü daha yüksek teknik seviyeli ürünler ortaya çıkarmakla birlikte kendi iç pazarında da gelişme aramaya zorlamaktadır. Bu güne kadar Japonya’daki toplam lif tüketiminin %45’i (doğal lifleri de içermek suretiyle) ileri teknoloji ürünü tekstiller için gerçekleştirilmiştir. Tayvan ve Kore, tekstil sanayisinde benzer geçmişlere sahip olduklarından, rekabet ortamında daha güçlü olabilmek için işbirliği yapmışlardır. İki ekonomi de ithalatta varlık göstermekte ve 1995-2005 yılları arasında kendi iç ihtiyaçlarında %4- 6 büyüme oranı olmuştur. Kore’nin pazar payı Tayvan’dan daha fazladır . Japonya’nın ardından en büyük teknik tekstil alıcı pazarı Çin’dir. Ekonomideki hızlı büyüme ve inşaat sektöründeki artan büyük ölçekli projeler sebebiyle Çin’deki toplam lif tüketiminin %37’sinin teknik tekstiller kapsamında olduğu bilinmektedir. Japonya %29 ile ikinci sıradadır. En sonda ise %6 ile Tayvan bulunmaktadır. Kore ve Tayvan’da spor tekstilleri, ev tekstilleri ve teknik giysiler en üst sıradaki anahtar ürünler olmakla birlikte bazen diğer teknik tekstil alanlarında mükemmel ürünler de bildirilmektedir. Asya pazarında bazı endüstriyel tekstillerin pazar araştırmaları şöyledir: Jeotekstiller: Japonya, bölgedeki birçok profesyonel üretim ve uygulama projelerini başarıyla bitirmiş bir ülke olarak (örneğin Osaka limanı tüneli projesi) jeotekstillerin kullanımı konusunda çok daha fazla paya sahiptir. Genellikle jeotekstillerin kullanımı hükümet tarafından yürütülen projelerde söz konusu olur ve teknik spesifikasyon gereksinimleri de çok sıkıdır. Bu nedenle fiyat rekabeti de daha şiddetli olur. Ancak jeotekstil pazarı bir ülkenin finansal durumuna bağımlıdır yoksa sabit, düzenli bir tabana oturmaz. Böyle olmasına rağmen Asya’da özellikle gelişmekte olan ülkelerde jeotekstillerin pazar payı veya kullanım frekansı gelecekteki Avrupa veya Amerika pazarından daha iyi görünmektedir. Örneğin Tayvan’daki yüksek hızlı tren projesi 5 milyar metrekareden fazla jeotekstil kullanımını gerektirmektedir. Bu da hem Tayvan hem de diğer ülkelerin jeotekstil üretiminin canlanmasını beraberinde getirir. Sportif Tekstiller: Yeni sentetik liflerin bulunması ve kullanımı ile sportif tekstillerin üretiminde artış söz konusudur. Asya bu alanda hem üretim hem tüketim açısından dünyadaki en hızlı büyüme oranına sahiptir. Bunun bir sebebi de artan gelir oranı sebebiyle sportif faaliyetlere daha fazla zaman ayrılmasıdır. Hala bu alandaki üretimde Tayvan liderliğini sürdürmektedir ve bu durumun yakın gelecekte değişmesi de beklenmemektedir. Sportif giysilerin yanında spor salonu ve güneşlik için kanvas, suni tohumlama, kamp çadırları ve yüzme havuzu örtüleri de sportif tekstil üretimi arasında sayılmaktadır ancak bunların büyük kısmı ihraç edilmektedir. Teknik Giysiler: Asya’daki teknik giysilerdeki rekabet birkaç yıl önce başladı. Teknik giysi üretimi için AR-GE çalışmaları yapılmaktadır. Asya’daki üretimin yaklaşık %60’ı Avrupa ve ABD’ye ihraç edilirken kalan %40’ı kendi iç ihtiyaçları için kullanılmaktadır. Asya’da bu alandaki son trend teknik kumaşların önde gelen spor giyim markalarıyla işbirliği yapmasıdır. Tabii bunu gerçekleştirirken hedef pazara ait tüketici davranışı iyi tahlil edilmeli ve üretim için dikkate alınmalıdır. Örneğin Avrupalı insanlar futbol ve tenis üzerinde yoğunlaşmışken Amerikalılar beysbol ve basketbolü çok severler. Asya’da da özellikle sportif giysiler daha çok tüketilmektedir. Bölgeler arasında az yada çok fark vardır ve bu fark çevre ve yaşam standartlarıyla yakından ilişkilidir. Tıbbi Tekstiller: Tıbbi tekstiller pazarının artışına hem dünya nüfusundaki artış hem de gelişmekte olan ülkelerde artan refah seviyesi neden olmuştur.Ayrıca teknolojideki gelişmeler de çeşitli sağlık koruma ve tıbbi ihtiyaçları da beraberinde getirmiştir. Artan refaha bağlı olarak yaşlı nüfustaki artış ta tıbbi tekstiller pazarının büyümesine neden olmuştur. Özellikle batılı ülkelerde bu pazar gelişmiş olmakla birlikte Asya’da da insanların daha fazla tıbbi bakıma ihtiyaç duymasıyla gelişmektedir. Disposable ya da recyclable ürünlerin seçimi tartışılabilir bir konu olmakla birlikte Tayvan’da genel olarak disposable ürünler tercih edilmektedir. Asya için tıbbi tekstil kullanımında yıllık %5,5 oranında artış beklenmektedir. Pazardaki büyük ve tekel firmaların varlığı yeni ve küçük markaların markete girmesini zorlaştırmakla birlikte yeni uygulama alanına yönelik ürünler için bu durum daha kolaydır (Cireli Aysun, Kayacan Ozan ve Erdoğan Ümit Halis, 2002). Avrupa’da teknik tekstillerin genel tekstil üretimi içindeki payı epey yüksektir. Almanya’da bu oran %40 civarındadır, giysi ve ev tekstilleri ise %30’şar oranında yer bulmaktadır. Ancak bu son iki sektörün payları çok küçük oranda artış göstermektedir. Almanya ve tüm Avrupa Birliği ülkelerinde teknik tekstillerin genel tekstil üretimi içindeki payı giderek artmaktadır. 2000 yılında teknik tekstiller için dünya pazarı 11 milyon tonla 60 milyar ABD doları iken Asya’nın payı 3,4 milyon tonla Kuzey Amerikanın önünde 3,6 milyon ton olarak gerçekleşmiştir. Batı Avrupa’nın payı ise 2,7 milyon tondur (Hofmann I., 2004). Kuzey Amerika’daki teknik tekstiller endüstrisi dünyadaki en büyük teknik tekstiller endüstrisidir. Dünya çapındaki pazar payı azalmasına rağmen bu bölgedeki endüstri, kabaca tüm teknik tekstiller pazarının %30’una sahiptir. Büyüme oranının yaklaşık %2,4 olması tahmin edilmektedir. Teknik tekstillerin pek çok segmenti pozitif büyüme gösterirken teknik giysilerin (ayakkabılar, özellikli kumaşlar, dış ortam giysileri…vb.) deniz aşırı ülkelerdeki giysi üretimi sebebiyle azalması beklenmektedir.